Επίσημη ανακοίνωση της Ιεράς Συνόδου με αφορμή την προσπάθεια αναθεωρητισμού του αριθμού των Σέρβων θυμάτων του στρατοπέδου συγκέντρωσης Γιασένοβατς

Η δήλωση της Ιεράς Συνόδου της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας με αφορμή την προσπάθεια αναθεωρητισμού γύρω από τον αριθμό των θυμάτων του στρατοπέδου συγκέντρωσης Γιασένοβατς.

Η Ιερά Σύνοδος παρακολουθεί με λύπη και αγανάκτηση την εκστρατεία των μέσων ενημέρωσης, ανακυκλώνοντας μια παλιά – κατά τα άλλα εντελώς ανακριβή και εξαιρετικά επιβλαβή – δήλωση σχετικά με τον αριθμό των Σέρβων θυμάτων στη γενοκτονία Σέρβων, Εβραίων και Ρομά στο έδαφος του «Ανεξάρτητου Κράτους της Κροατίας» (NDH), ξεκίνησε από ένα συγκεκριμένο μέσω ενημέρωσης από το Σεράγεβο, την οποία  έσπευσαν να αναμεταδώσουν δεκάδες ενημερωτικά δελτία, κυρίως στην Κροατία, στη λεγόμενη Ομοσπονδία Βοσνίας και Ερζεγοβίνης, σε εκείνους τους κύκλους του Μαυροβουνίου που λειτουργούν με ατζέντα εχθρική προς τους Σέρβους, καθώς και η αναπόφευκτη ομάδα της θυγατρικής του CNN του Βελιγραδίου με τους ακολούθους τους, δηλαδή οι άπαντες. Όλα αυτά τα μέσα ενημέρωσης και οι συνομιλητές τους δημοσιεύουν θριαμβευτικά τίτλους όπως «Τον μύθο των 700.000 Σέρβων που σκοτώθηκαν στο Γιασένοβατς καταρρίπτει η ίδια η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία».

Ο θρίαμβός τους, ωστόσο, είναι αυταπάτη, διότι η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία απορρίπτει εξ ολοκλήρου και χωρίς δεύτερη σκέψη, ως αντιεπιστημονική και αντίθετη με την ιστορική αλήθεια, τη δήλωση που κάποτε ξεκίνησε ως τρέχουσα προπαγάνδα των εκεί μέσων ενημέρωσης, αλλά και όλες τις άλλες παρόμοιες δηλώσεις που, από όποιον και αν προέρχονται, σχετικοποιούν τη γενοκτονία που διαπράχθηκε από το «Ανεξάρτητο Κράτος της Κροατίας» (NDH). Η ιστορική αλήθεια ότι διαπράχθηκε γενοκτονία κατά του Σερβικού Ορθόδοξου λαού στο Ανεξάρτητο Κράτος της Κροατίας, καθώς και κατά των Εβραίων και Ρομά αδελφών μας, δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν και με κανένα ψέμα, ανεξάρτητα από το ποιος το κατασκεύασε, χρησιμοποιώντας συλλογισμούς και συκοφαντώντας τον λαό  και τις χώρες τους, τη Σερβία και τη Σερβική Δημοκρατία. Η ιστορική αλήθεια για τη γενοκτονία στα χρόνια του NDH δεν αμφισβητήθηκε ποτέ στην μεταπολεμική περίοδο γιατί υπήρχαν οι μαρτυρίες του διασωθέντος λαού που κατάφερε να επιζήσει τις σφαγές, και μαζί με τους επιζώντες μάρτυρες, κανείς δεν σκέφτηκε να αμφισβητήσει την αλήθεια για την γενοκτονία προερχόμενη όχι από τους «Σέρβους προπαγανδιστές» αλλά από τα αυθεντικά αρχεία των Ναζί, δηλαδή των Γερμανών και των Ουστάσι, καθώς και από τις μεταπολεμικές κροατικές πηγές και μια σειρά από έγκυρα έγγραφα και αναλύσεις εμπειρογνωμόνων.

Υπό αυτό το πρίσμα, και αφού ο Επίσκοπος Σλαβονίας κ. Ιωάννης εξέφρασε την προσωπική του άποψη -κατά την κρίση μας άκρως αυθαίρετη και ιστορικά αβάσιμη- για τον αριθμό των θυμάτων του Γιασένοβατς, η Ιερά Σύνοδος, με απόφασή της, επισήμως του στέρησε το δικαίωμα να εκφράζεται δημόσια για αυτό το θέμα. Αυτό συνέβη γιατί είχαμε εκ των προτέρων την επίγνωση ότι αυτή την συμπεριφορά θα εκμεταλλευτούν όσοι τακτικά και κακόβουλα επιτίθονται στη Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία και στον Σερβικό λαό, βρισκόμενοι στην ευρύτερη περιοχή αλλά και στην Σερβία, θα παρουσίαζαν την ιδιωτική, προσωπική άποψη κάποιων ως επίσημη στάση της ίδιας της Εκκλησίας μας. Έτσι, έχουμε φτάσει στην παράδοξη κατάσταση όπου εκείνοι, οι κλασικοί υποκριτές, δήθεν καταδικάζουν τη στάση που οι ίδιοι συμμερίζονται -ή, άλλωστε, την εκπροσωπούν σε μια ακόμη πιο ριζοσπαστική μορφή- και «υπερασπίζονται» την παραδοσιακή στάση των αξιόλογων εκπροσώπων της ιστορικής επιστήμης, στη χώρα μας και στον κόσμο. Αθέλητα, απερίσκεπτα και χωρίς διάκριση, ενώθηκαν με μερικούς εξέχοντες Σέρβους διανοούμενους και έδωσαν στον εαυτό τους το δικαίωμα να δίνουν ηθικολογικά μαθήματα στο όνομα του δήθεν πατριωτισμού τον οποίο συνήθως δεν κατανοούν υπό το πρίσμα εκκλησιαστικό – ορθόδοξο αλλά στο κοσμικό – πολιτικό, και να κρίνουν τον Σέρβο Πατριάρχη, τη Σύνοδο και την Ιεραρχία της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας,. Ιδιαίτερα ατυχές είναι το παράδειγμα ενός σεβαστού και πραγματικά άξιου ακαδημαϊκού, ο οποίος δεν αισθάνθηκε την ανάγκη να απευθυνθεί δημοσίως στις επανειλημμένες δηλώσεις του προηγούμενου προέδρου της SANU ότι το Κοσσυφοπέδιο και τα Μετόχια είναι μια χαμένη υπόθεση και έδαφος, ότι πρέπει να σηκώσουμε τα χέρια ψηλά. Αντί αυτού, ασχολείται με ζήλο με το θέμα του αριθμού των θυμάτων του Γιασένοβατς, αλλά με τον υπαινιγμό ότι η Σερβική Εκκλησία βρίσκεται θεσμικά πίσω από την ενοχοποιητική δήλωση ενός από τους επισκόπους της, κάτι που δεν μας βρίσκει σύμφωνους.

Στο σημείο εδώ, έχοντας φιλότιμο, πρέπει να προστεθεί ότι ο εν λόγω επίσκοπος τηρεί κατά γράμμα τη συνοδική απόφαση όλα αυτά τα χρόνια, ενώ δεν πρέπει να σπαταλάμε λόγια για το «φιλότιμο» της ενημερωτικής ιστοσελίδας από το Σεράγεβο, η οποία παρουσίασε μια σχετικά παλιά δήλωση σαν αυτή να δόθηκε στις μέρες μας. Η Εκκλησία μας υπήρξε άγρυπνος φύλακας της αυθεντικής ιστορικής λαϊκής μνήμης στους αιώνες, ιδιαίτερα της αιώνιας μνήμης των αγίων μαρτύρων, των ομολογητών και πασχόντων «υπέρ του τιμίου σταυρού και της χρυσής ελευθερίας». Επιπλέον, η ίδια είναι, κατά κανόνα, το πρώτο και το μεγαλύτερο θύμα όλων των διώξεων και των πογκρόμ. Ως εκ τούτου, πιστεύουμε πως, αν μη τι άλλο, δεν είναι πρέπον να την κατακρίνουμε ή να της ζητήσουμε να δικαιολογηθεί ενώπιον αυτοαποκαλούμενων ειδικών κριτών, δικαστών και ιεράς εξέτασης των μέσων ενημέρωσης και άλλων. Από τότε που υπάρχει, δεν έχει προδώσει τον εαυτό της, δεν έχει προδώσει τον Χριστό και το Ευαγγέλιό Του, και είμαστε πεπεισμένοι πως δεν πρόκειται να το κάνει εις τον αιώνα τον άπαντα.

Η στάση της Ιεράς Συνόδου είναι ότι η ιστορική επιστήμη ασχολείται με τη θεμελίωση ιστορικών γεγονότων, μαζί με άλλους απαραίτητους επιστημονικούς κλάδους, και ότι οι ιερείς πρέπει να προσεύχονται στον Κύριο για όλα τα αθώα θύματα, Σέρβους και μη Σέρβους, να προσεύχονται ώστε η διαρκής και συστηματική μαζική δολοφονία των αθώων ανθρώπων, ανδρών, γυναικών και παιδιών, να μην επαναληφθεί ποτέ ξανά και να διατηρεί μια χριστιανική κουλτούρα διατήρησης της μνήμης.

Η Ιερά Σύνοδος συνιστά ιδιαίτερη προσοχή στο φαινόμενο του ιστορικού αναθεωρητισμού, και στην περίπτωσή μας αφορά την κατά πολύ μείωση του αριθμού των θυμάτων των Ουστάσι. Αυτό όμως είναι μόνο ένα μέρος μιας προβλεπόμενης συνολικής, παγκόσμιας διαδικασίας της οποίας  οι δημιουργοί αναθεωρούν και σκοπεύουν να καταστρέψουν όλες τις αξίες του ανθρώπινου πολιτισμού – έθνος, οικογένεια, πίστη στον Θεό, γονεϊκότητα, φύλο και κατά συνέπεια και την έννοια των χριστιανών αγίων μαρτύρων.

Η Ιερά Σύνοδος επισημαίνει ότι μέσα στο ιστορικό αναθεωρητισμό με ταχύτερο τρόπο προβάλλονται οι συνέπειες της επιδιωκόμενης γενικής σατανικής παρωδίας, διότι ο αριθμός των θυμάτων μειώνεται κατά πολύ, έτσι ώστε οι εκπρόσωποι του «γενναίου νέου κόσμου» του μαζικού δολοφόνου, οι ένοχοι της γενοκτονίας, να καταργήσουν πρώτα το έγκλημα, και στη συνέχεια να σχεδιάσουν ένα φωτοστέφανο ηρώων για τους θύτες, και τελικά να αντικαταστήσουν τις θέσεις των θυτών με τα θύματα. Έτσι, σε εκστρατείες των μέσων ενημέρωσης όπως αυτή, το μαύρο γίνεται άσπρο, το καλό και το κακό αλλάζουν θέση με απίστευτη ευκολία και επιβάλλεται το ψέμα ως απόλυτη αλήθεια.

Η Ιερά Σύνοδος υπενθυμίζει τη φράση ότι «όποιος ελέγχει το παρόν ελέγχει το παρελθόν, ενώ όποιος ελέγχει το παρελθόν ελέγχει το μέλλον», οπότε θέτει στους πιο υπεύθυνους παράγοντες το ερώτημα: ποιος ελέγχει πραγματικά το παρόν στη σύγχρονη Σερβία;

Ως εκ τούτου, η Ιερά Σύνοδος επισημαίνει με  μεγάλη λύπη το πολύ τραγικό γεγονός ότι ορισμένα πρόσωπα σερβικής καταγωγής και, ελπίζουμε, της Ορθόδοξης Πίστης αποκηρύσσουν δημοσίως τους αγίους μάρτυρες, αρνούμενοι την ύπαρξή τους, τη ζωή με πίστη στον Κύριο Χριστό, εξ αιτίας του οποίου έλαβαν επίσης τα στεφάνια του μαρτυρίου, και η Εκκλησία του Χριστού μέσα στο σερβικό λαό απέκτησε ανυπολόγιστο ηθικό και πνευματικό πλούτο. Η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας καλεί όλους και όλες σε μια προσευχή γονυκλισίας προς τους αγίους μάρτυρες του Γιασένοβατς, οι οποίοι υπέφεραν μόνο επειδή ήταν Σέρβοι και Ορθόδοξοι Χριστιανοί, και καλεί τους ηγέτες του θεμελιωδώς βλάσφημου αναθεωρητισμού να μετανοήσουν και να φέρουν τους καρπούς της μετάνοιας, αποκηρύσσοντας δημοσίως αυτές τις δηλώσεις.

Ταυτόχρονα, η Ιερά Σύνοδος υπενθυμίζει το γεγονός ότι το στρατόπεδο θανάτου Γιασένοβατς ήταν ο πιο μαζικός τόπος εκτέλεσης, αλλά και ότι στο έδαφος του δορυφόρου του ναζισμού, του Ανεξάρτητου Κράτους της Κροατίας δεν υπήρχε σχεδόν καμία πόλη ή χωριό στο οποίο δεν  υπήρχαν μαζικά εγκλήματα κατά των Ορθοδόξων Σέρβων, στα οποία δεν διαπράχθηκε magnum crimen, γενοκτονία κατά του σερβικού λαού, καθώς και κατά των Εβραίων και των Ρομά. Ως εκ τούτου, η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας επισημαίνει ότι το Γιασένοβατς, με το μοναστήρι του Αγίου Ιωάννη του Προδρόμου που βρίσκεται εκεί, είναι σήμερα ένας υψίστης σημασίας ιερός τόπος της Εκκλησίας μας, ένας τόπος προσευχής, ένας τόπος όπου οι άγιοι μάρτυρες του Γιασένοβατς προσκαλούν, μεταξύ άλλων, όλους σε μετάνοια και πραγματική συμφιλίωση δύο χριστιανικών λαών, των Ορθοδόξων Σέρβων και των Ρωμαιοκαθολικών Κροατών.