Οι καμπάνες του Καθεδρικού Ιερού Ναού Αρχαγγέλου Μιχαήλ στο Βελιγράδι ήχησαν χαρμόσυνα στις 11:25 π.μ., με αφορμή την ενθρόνιση του 46ου Πατριάρχη της Σερβικής Ορθοδόξου Εκκλησίας, του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Πεκίου, Μητροπολίτη Βελιγραδίου και Καρλοβικίου και Πατριάρχη Σερβίας κ.κ. Πορφυρίου.

Η τελετή ενθρόνισης του νεοεκλεγέντα Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Πεκίου, Μητροπολίτη Βελιγραδίου και Καρλοβικίου και Πατριάρχη Σερβίας κ.κ. Πορφυρίου άρχισε στις 19 Φεβρουαρίου 2021 στον Καθεδρικό Ιερό Ναό Αρχαγγέλου Μιχαήλ στο Βελιγράδι. Στην Αρχιερατική Θεία Λειτουργία χοροστάτησε ο νεοεκλεγείς Πατριάρχης και παρέστησαν συμπροσευχόμενοι οι Ιεράρχες της Ιεράς Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Σερβίας, οι πρεσβύτεροι και παρουσία πλήθους ευλαβών πιστών.

Στην ενθρόνιση του νέου Πατριάρχη παρέστησαν και συλλειτούργησαν οι εξής Ιεράρχες: ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αχρίδος και Μητροπολίτης Σκοπίων κ. Ιωάννης, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δαμπροβοσνίας κ. Χρυσόστομος, ο Επίσκοπος Σιρμίου κ. Βασίλειος, ο Επίσκοπος Βουδιμίου κ. Λουκιανός, ο Επίσκοπος Μπάνατ κ. Νικάνωρ, ο Επίσκοπος Νέας Γκρατσάνιτσας και Κεντρο – δυτικής Αμερικής της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας κ. Λογγίνος, ο Επίσκοπος Καναδά κ. Μητροφάνης, ο Επίσκοπος Βρετανίας και Σκανδιναβίας κ. Δοσίθεος, ο Επίσκοπος Ζίτσης κ. Ιουστίνος, ο Επίσκοπος Βράνιε κ. Παχώμιος, ο Επίσκοπος Σουμάντια κ. Ιωάννης, ο Επίσκοπος Ζβόρνικ και Τούζλα κ. Φώτιος, ο Επίσκοπος Μιλεσέβου κ. Αθανάσιος, ο Επισκόπου Βουδίμλιε και Νίκσιτς κ. Ιωαννίκιος, ο Επίσκοπος Φρανκφούρτης και πάσης Γερμανίας κ. Γρηγορίος, ο Επίσκοπος Ράσκας και Πριζρένης κ. Θεοδόσιος, ο Επίσκοπος Άνω Καρλοβικίου κ. Γεράσιμος, ο Επίσκοπος Ανατολικής Αμερικής κ. Ειρηναίος, ο Επίσκοπος Κρούσεβατς κ. Δαβίδ, ο Επίσκοπος Σλαβονίας κ. Ιωάννης, ο Επίσκοπος Αυστρίας και Ελβετίας κ. Ανδρέας, ο Επίσκοπος Μπίχατς και Πέτροβατς κ. Σέργιος, ο Επίσκοπος Τίμοκ κ. Ιλαρίων, ο Επίσκοπος Νις κ. Αρσένιος, ο Επίσκοπος Μπουένος Άιρες και Νοτίου Αμερικής κ. Κύριλλος, ο Επίσκοπος Δαλματίας κ. Νικόδημος, ο Επίσκοπος Όσιγιεκ και Μπάρανια κ. Χερουβείμ, ο Επίσκοπος Ζαχουμίου και Ερζεγοβίνης κ. Δημήτριος, ο Επίσκοπος Μοραβικίου κ. Αντώνιος, ο Επίσκοπος Ρεμεζιάνης κ. Στέφανος, ο Επίσκοπος Μοχάτς κ. Ησύχιος, ο Επίσκοπος Διοκλείας κ. Μεθόδιος, ο Πολόγου και Κουμανόβου κ. Ιωακείμ, ο Επίσκοπος Μπρεγκαλνίτσης κ. Μάρκος, ο Επίσκοπος Στοβίων κ. Δαβίδ, επίσης παρέστησαν ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Σάβο Γιόβιτς, ο Α΄ Γραμματέας της Ιεράς Συνόδου Δρ Ζόραν ΄Κρστιτς, ο πρύτανης του Εκκλησιαστικού Λυκείου «Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος» στο Κραγούγιεβατς, ο Δρ Βλάντιμιρ Βουκασίνοβιτς, ο Αρχιερατικός Επίτροπος Βελιγραδίου και ο π. Πέταρ Λούκιτς, ο προϊστάμενος του Καθεδρικού ναού του Αγίου Αρχαγγέλου Μιχαήλ στο Βελιγράδι, ο Πρωτοπρεσβύτερος ΄Σρτζαν Πέριτς στο Σόμπορ, ο π. Ζόραν Ράνκοβιτς, ο Κοσμήτορας της Θεολογικής Σχολής Βελιγραδίου, οι Πρωτοδιάκονοι: Ράντομιρ Πέρτσεβιτς, Στέβαν Ράπαϊτς, Ντάμγιαν Μπόζιτς,  Ίβαν Γκάσιτς. Οι ιεροδιάκονοι: Σίλουαν από το Άγιον Όρος και ο Σάβο (Μπούνταλο) της Ιεράς Μητρόπολης Ζάγκρεμπ και Λιουμπλιάνας και ο διάκονος Εράζμο της Αρχιεπισκοπής Αχρίδος.

Στην ενθρόνιση παρέστησαν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Σερβίας κ. Αλεκσάνταρ Βούτσιτς, μέλος της Προεδρίας της Βοσνίας – Ερζεγοβίνης κ. Μίλοραντ Ντόντικ, η Πρόεδρος της Σερβικής Δημοκρατίας κα Ζέλκα Τσβιγιάνοβιτς, ο Πρωθυπουργός της Σερβικής Δημοκρατίας κ. Ράντοβαν Βίσκοβιτς, η Αντιπρόεδρος της Δημοκρατίας της Σερβίας και Υπουργός Πολιτισμού και Πληροφοριών κ. Μάγια Γκόγικοβιτς, ο Πρίγκιπας  Φιλίπ και η Πριγκίπισσα Ντάνιτσα Καρατζόρτζεβιτς, η Υπουργός Δικαιοσύνης κ. Μάγια Πόποβιτς, ο Υπουργός Εσωτερικών κ. Αλεκσάντας Βούλιν, ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Νίκολα Σελάκοβιτς, ο Υπουργός Υγείας Δρ Ζλάτιμπορ Λόντσαρ, ο Υπουργός Εργασίας, Απασχόλησης, Βετεράνων και Κοινωνικών Υποθέσεων κ. Ντάρια Κίσιτς Τεπάβτσεβιτς, ο Διευθυντής της Υπηρεσίας Ασφάλειας και Πληροφοριών κ. Μπράτισλαβ Γκάσιτς, οι εκπρόσωποι του Σερβικού Στρατού, ο Διευθυντής του Γραφείου Συνεργασίας με Εκκλησίες και Θρησκευτικές Κοινότητες,  Δρ Βλάντιμιρ Ρογκάνοβιτς, οι εκπρόσωποι του σερβικού λαού στο Μαυροβούνιο, Κροατία και Βόρεια Μακεδονία, ο Αποστολικός Νούντσιος Λουσιάνο Σουριανί, ο Ρωμαιοκαθολικός Αρχιεπίσκοπος Βελιγραδίου κ. Στάνισλαβ Χότσεβαρ, ο Μουφτής της Σερβίας κ. Γιουσουφσπάχιτς, οι εκπρόσωποι Εκκλησιών και θρησκευτικών κοινοτήτων στη Σερβία, οι εκπρόσωποι της Σερβικής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών, εκπρόσωποι του Ιδρύματος Μάτιστα Σρπσκα, εκπαιδευτικοί, εκπρόσωποι πολιτιστικών ιδρυμάτων και εκπρόσωποι του διπλωματικού σώματος.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε με κάθε λαμπρότητα και μεγαλοπρέπεια η ενθρόνιση  του νέου Πατριάρχη κ.κ. Πορφυρίου στον πατριαρχικό θρόνο της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Σερβίας. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτη Δαμπροβοσνίας κ. Χρυσόστομος  και ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Βουδιμίου κ. Λουκιανός ενεχείρισαν στον νεοεκλεγέντα Πατριάρχη Σερβίας τα διακριτικά του Πατριαρχικού αξιώματος.

Στην μεγαλοπρεπή τελετή έλαβε μέρος η χορωδία «Α’ Χορωδιακός Σύλλογος Βελιγραδίου», υπό την διεύθυνση της κ. Σβέτλανα Βίλιτς, χορωδία η οποία ιδρύθηκε το 1853 και από τότε σκορπάει ρίγη συγκίνησης, κατάνυξης και δέους, υμνολογώντας και δοξολογώντας τον Θεό, υπό την αιγίδα του Προκαθημένου της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Σερβίας.

Ο Αγιώτατος Πατριάρχης της Ορθοδόξου Εκκλησίας κ. Πορφύριος στον ενθρονιστήριο λόγο   επισήμανε, μεταξύ άλλων, τα εξής:

«Με βαθιά κατάνυξη και δέος, αποδέχομαι σήμερα το γεγονός ότι με αυτή την Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, η οποία είναι τέλεια στα μάτια, το μυαλό και την καρδιά μας, ως ανάξιος, με την Πρόνοια του Θεού και την ευγενική συγκατάθεση των εν Χριστώ αδελφών μου, των Αγίων Πατέρων και Ιεραρχών, υψωμένος στο ιερό θρόνο του Αγίου Κυρ Σάββα – όπως τον αποκαλούν οι εμπνευσμένοι αγιογράφοι του Μεσαίωνα – στο θρόνο της μεγάλης αρχιεροσύνης, στον οποίο θα έπρεπε να κάθεται άξιος κοινωνός της αποστολικής διακονίας.

Προσεύχομαι στον Θεό και ζητώ από όλους εσάς στήριξη εν προσευχή και εμπράκτως, ώστε, το μεγάλο και ιερό έργο που μου τέθηκε, να κρατήσω στους αδύναμους ώμους μου με αξιοπρέπεια και χαρά,  υπακούοντας στο θέλημα της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας μας! Ως ο 46ος κατά σειρά πατριάρχης και ο 57ος επικεφαλής της Αγίας μας Εκκλησίας, να είμαι έστω και στο ελάχιστο άξιος  κληρονόμος των μεγάλων και αγίων προκατόχων μου· κατ’ αρχάς των δώδεκα Aρχιεπισκόπων, με αρχιποιμένα τον Άγιο Σάββα, οι οποίοι ηγήθηκαν της Ιεράς μας Εκκλησίας από το 1219 έως το 1346. Στη συνέχεια, δώδεκα αρχιποιμένες, μεταξύ των οποίων οι έξη στέφθηκαν αγιωνυμίας και κοσμούν το συναξάρι της Εκκλησίας μας, οι οποίοι ποίμεναν τον σερβικό λαό μέχρι την πρώτη κατάργηση του Πατριαρχείου του Πεκίου. Επίσης, οι προκάτοχοί μου είναι οι μεγάλοι στυλοβάτες του Πατριαρχείου της Σερβίας – ο Μακάριος Σοκόλοβιτς, ο αναστηλωτής της εκκλησίας περί του 1557 και ο Ντιμιτρίγιε Παβλόβιτς, περί του 1920. Τέθηκα για να διατηρώ και να κρατάω ζωντανή τη μνήμη του έργου, της θυσίας, πολλές φορές και του μαρτυρίου για την Εκκλησία του Θεού, την οποία υπέστησαν οι άγιοι προκάτοχοί μου, ο Γαβριήλ Ράγιτς, ο Λουκιανός Μπογκντάνοβιτς, ο Βαρνάβας Ρόσιτς, ο Γκαβριήλ Ντόζιτς και ο Βικέντιος Προντάνοφ. Και πόσο μεγάλο είναι το αναίμακτο μαρτύριο των μεγάλων ιεραρχών της εκκλησίας της Σερβίας; Το γνωρίζουν μόνο ο Θεός και εκείνοι. Στην πνευματική κληρονομιά όλων μας, σεβαστοί πατέρες, αγαπητοί αδελφοί, υπάρχει ένας υψηλός στόχος ζωής: να ακολουθήσουμε τα βήματα της σοφίας του Πατριάρχη κ.κ. Γερμανού, να ακολουθήσουμε τα βήματα του Πατριάρχη κ.κ. Παύλου και να είμαστε παιδιά του Πατριάρχη κ.κ. Ειρηναίο στο μεγάλο κατόρθωμα της ειρήνης!

Έχοντας όλα αυτά υπόψη, ενώπιον του ζωντανού Θεού και της πληρότητας της Εκκλησίας του Θεού, ενώπιον όλων όσων συμμερίζεστε το κάλεσμα εκ των άνω, ειλικρινά, σύμφωνα με την αρχέγονη εμπειρία της ουράνιας σάλπιγγας του Αγίου Αποστόλου Παύλου, ομολογώ ότι δεν έχω τίποτα για να καυχηθώ, εκτός από τις αδυναμίες και τις αμαρτίες μου. Ωστόσο, αυτό δεν με γεμίζει με απελπισία, αλλά με μια ήρεμη ελπίδα ότι οι προσευχές και οι ικεσίες όλων σας, και κυρίως η προσευχητική μεσολάβηση του πνευματικού μου πατέρα, κ. Ειρηναίου, Επισκόπου της Μπάτσκας, και με τις προσευχές των αδερφών μου από την ιερά, μοναχική και επισκοπική οικογένεια του Κόβιλ, θα βοηθήσουν πάνω μου να φανεί η πνευματική αλήθεια, την οποία μας μετέδωσε ο Ἀπόστολος τῶν ἐθνῶν. Ο ίδιος ο Κύριος κάποτε τον παρηγόρησε, λέγοντάς του: “ἀρκεῖ σοι ἡ χάρις μου· ἡ γὰρ δύναμίς μου ἐν ἀσθενείᾳ τελειοῦται.” (Κορ. 12: 9). Αυτά τα λόγια με ενθαρρύνουν, επίσης, να πάρω στους ανήμπορους ώμους μου τον άγιο και βαρύ σταυρό της πατριαρχικής διακονίας και στηριζόμενος στην χάρη και την βοήθεια του αιωνίου Αρχιερέως και Αγωνοθέτη Χριστό να ξεκινήσω την ανάβαση στον όρο των μακαρισμών του Χριστού, που διαφωτίζονται από τις ακτίνες του αληθινού φωτός που καθαρίζει και αγιάζει. Με ιερό δέος αντικρίζοντας το ύψιστο αυτό Μυστήριο και έχοντας επίγνωση του πλήθους των καθηκόντων, στα οποία πρέπει να ανταποκριθούμε από κοινού, ξέρω ότι τον ανήφορο θα τον κάνει ευκολότερο η δύναμη και η βοήθεια του Πνεύματος Αγίου και Παρακλήτου, που πνέει όπου θέλει και η δύναμη του Ευαγγελίου του Χριστού που μπορούμε τα πάντα εν αυτό».